Dahil sa dati akong Filipino teacher, madalas kong dinadaan sa kasabihan ang sermon ko sa mga students. Yung iba, matagal ng kasabihan, yung iba, galing kay tatay, yung iba galing din sa mga dati kong guro, at yung iba, imbento ko na lang. Kasi for me, basta may point ka naman, e di gumawa ka ng sariling kasabihan at pamantayan sa buhay.
Minsan naloloka ang nakakarinig sa akin pag nagbibitaw nako ng kasabihan ko. Pero logical naman yun at kasama sa discussion, di naman ako bumabanat ng litanya out of nowhere. Depende sa kwentuhan.
Eto na, go!
Ang taong nagtatanong ay mukang TANGA, pero ang hindi nagtatanong ay MANANATILING TANGA
Naging peborit litanya ko ito noon lalu na pagtapos kong mamaos kaka-lecture at tatanungin ko ang buong klase kung may TANONG pa sila, ang isasagot panigurado, WALA NA PO. Na kala ko nag-sink in sa kanila lahat ng pinagsasabi ko. Tapos pag bigla nako nag pa-quiz, BOKYA. Maryosep.
Ang isda ay nahuhuli sa kanyang bibig
Naiinis ako pag may kakwentuhan ako, tapos pag tinanong mo ng deretsong tanong, ang sasagot saken, “secret”, “tsaka na lang”, “wag muna naten pag-usapan”. Meron akong kilalang umuwi ng Pilipinas dahil na-home sick at na-miss ang gf. Nung naka-chat ko at kinamusta kung kamusta sila ni gf, ang sagot ba naman “it’s complicated”. Leche parang Friendster. Pwede naman sabihin deretsong oo okei naman or hindi kame okey. Kailangan dami pang ligoy na mag-iisip pa ako kung anu kaya status nya sa facebook, baka dun makakuha ako ng idea. Kaloka...
Wag mo lagi sasabihing wala kang pera, kase lalu kang mawawalan
Lagi ko ito naririnig kay tatay dati nung alive pa sya. Lagi nya sinasabi kay nanay na wag sasabihing wala kaming pera kasi daw lalu kami mawawalan. Naisip ko naman nung bata ako, baka may pamahiin na ganun. Nito ko na lang naisip na ang housewife pala, aburido talaga sa buhay pag walang pera kaya dinadakdakan ang asawa. At nito ko nalang din na-realize na mayabang lang talaga ang tatay ko, kaya hindi talaga halata pag wala na syang pera.
Naalala ko noon, iyak ng iyak ang tatay ko pag-uwi ng bahay. Lasing at galit kay nanay. Pano kasi kumain sya sa peborit lugawan namen sa Malabon, nagpa refill pa ng lugaw at sarap na sarap sa dila ng pork. Pagdukot nya nung magbabayad, naisahan pala sya ni nanay at na-holdap ang laman ng wallet nya. Ayun, iniwan nya ang kotse nya sa lugawan at humiram ng pera sa opismates para makabayad sa lugaw. Di naman halatang wala syang pera kasi may car, naiwan lang kunwari ang wallet. Warla sila ni nanay pag-uwi ng bahay. Hahaha.
Bago may lumabas na salita sa bibig mo, isipin mo muna ng isang milyong beses bago mo sabihin
Lagi rin itong sinasabi ni tatay sa amin. Naisip ko nung bata ako, kung iisipin ko muna ng isang milyong beses yung sasabihin ko sa kalaro ko, masabi ko pa kaya yun sa kanya bago mag-uwian?
Naalala ko noon, inaway ako ng buong subdivision dahil nadinig daw nila na sinabi kong hindi naman marunong mag-sayaw yung susyalerang kalaro namen, pero feel na feel na magaling sumayaw ang bruhilda. Nagsabi lang naman ako ng totoo, pero simula noon, hindi nako naglalalabas ng bahay. Ayaw pala nila ng kalarong honest, at antipatika yata ang bagong term nila sa taklesa. Hahaha.
Hindi ako perfect, pero hindi kasi ako feeling. Alam kong hindi ako sexy, hindi ako kakinisan, at maganda lang ako sa mata ng nanay ko at ni fafa. Kaya hindi naman ako nagmamaganda. Confident naman ako sa sarili ko, pero di ako over confident. Masarap purihin ang mga magaganda at mababait, pero masarap din mang-okray pag wala na sa lugar ang pag-mamaganda.
Kapag nakakita ako ng maganda, ay maganda talaga yon, sasabihin ko agad “oy kapatid ang blooming mo ngayon” o kaya “oy ganda mo ngayon neng”.
Pero pag masakit sa mata, “uy frend mismatched ang damit mo, wag mo na ulit isusuot yan” o kaya, “oy kapatid nagpa-kulot ka ba talaga? Parang ginulo lang yang buhok mo. Sabunutan na lang kita libre.” (peace maane mahal kita, hahaha! kulutin naten yang hair mo).
Yan naman yung tipong okray, pero honest at friendly pa din. At sinasabi ko lang yan sa taong feeling ko ay kaibigan ko naman talaga. Kung tunay mong friend talagang masasabi sayo yan. Walang halong echos at bola. Yung totoo lang at direct to the point. Ako din naman marunong tumanggap ng criticism. May peborit akong polo noon. May nagsabi saking, “friend wag mo na susuot yan. Di maganda”. Tinapon ko na yata ang polo na iyon. Kawawang polo.
Pag hindi ka kagandahan, idaan na lang dapat sa ugali
Hindi ko alam pero marami ako kilala na maganda o gwapo at super mabait naman. Pero meron din akong mga kilala na medyo hindi pinalad tapos lagi pa nakasimangot. Nung bata ako unang impression daw sa akin mataray ako. Naisip ko naman, anu bang gusto nila ngumiti ako habang naglalakad sa kalye, e magmu-muka naman akong sira-ulo. Habang tumatanda narealize ko, magkaiba pala ang hindi naka-smile sa naka-ismid. Siguro nga mukang lagi ako naka-ismid noon kaya ako mukang mataray. Kaya habang tumatanda, never na ako umismid habang naglalakad. Hindi na nga ako kagandahan lagi pa ako nakasimangot, OLATS.
Pag tinarantado ka ng syota mo, tarantaduhin mo nalang din. Gantihan na lang.
Natatandaan ko ang sinabi ng nanay ko noon “anak baka naman ngayon mabait yang si (jowa), mamaya pag mag-asawa na kayo tsaka sya mag-loko.” Simula noon, niready ko na ang sarili ko sa mga puedeng mangyari.
Ang mga lalaki daw in nature ay polygamous o di kaya ay pervert. Di ko naman sinasabing wala na akong tiwala sa mga lalake partikular na kay fafa. Pero kung sakali mang dadating ang araw na magkatotoo ang comment ni nanay, handa na ako. At dapat handa na rin si fafa sa mga puede kong gawin. Bwahahahahahha! With matching tawang demonyita.
In English sabi nga ng friend kong si yzai :
“I don’t get mad, I get even” ang taray ng bakla!
Ang say ko naman palagi :
“Lahat ng kaya mong gawin, kaya ko rin! Wag ako galitin, dahil hawak ko ang lihim ng Golden Buddha.”
Kung hindi kana virgin, wag mag pa tweetums. Kung virgin ka pa pero majonda kana, good luck sayo kung pa-tweetums ka pa din. MARYOSEP!
Bato-bato sa langit. Ang tamaan, sapul!
PS
Pasensya na kung may mamalditahan, tao lang.
